Pisanie Fausta

-
Świat się śmieje, nieświadomy swej niewoli. Kartki starego testamentu wiatr przekłada. Ja piszę Fausta. Faust gotowy, niemal jak żywy stoi przede mną. O Boże! Cały we  krwi, a mięśnie i ścięgna wszystkie na wierzchu, pytam się: "Fauście, gdzie żeś skórę zgubił?". Mówi: "Poszła na oprawę dla starego testamentu". Mówi do mnie potem głos "Zabij!". Trzymam się szyi, krew wycieka z kart starego testamentu, ja z nożem. Wściekły. Myślę sobie, nie mogę. Nie zrobię tego, Fausta nie zabiję tak długo nad nim pracowałem. A jest jeszcze niekompletny, moje dziecko. Leży bez własnej skóry.
Potem kolejna scena. Miotany licznymi oznakami szaleństwa. Faust a w ręku ma ogromny pilnik, taki rzemieślniczy i rogi piłuje. Mówi do mnie, te rogi go bolą. On już tak nie może i ta głowa go boli. Mówi weź młotek, walnij w tę głowę. Aż czaszka się rozsypie. Aż mózg się wyleje. On już Faustem być nie chce. Mówię: "Spokojnie moje dziecko, zrobię cię satyrem. Ty lubisz satyrę". Faust zawołał: "Satyr! Jak to satyr, toż on też ma rogi!" Mówię: "To nieważne, wszystko nieważne. Wezmę ten młotek". Wziąłem ten młotek zrobiłem zamach. Po chwili Faust leży, połowy czaszki nie ma. Cały we krwi. 
Ocknąłem się. Patrzę, okno otwarte kartki wywiało. Fausta nie ma. Kilkoma kartkami wiatr się bawi, jak dmuchawcem na polanie. Wszystko stracone. Fausta nie skończę.
- Nie martw się, kawy się napij, zajmij się czymś. Nie myśl o tym - Mówi ktoś. - Swoje masz dzieci, im ojca brakuje.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

na potencję umysłu

-
Opowiem teraz historię. O tym jak to zostałem wzięty za wcielenie Boże. To jest avatara. Tak, zostałem nazwany przez młodego hinduistę avatarem, ponieważ jego zdaniem i to bardziej jego, a właściwie najbardziej, błyszczałem intelektem. Warto też dodać, że na ów czas. Teraz już jestem starszy, wiec tak nie błyszczę, mądrość ustąpiła miejsca wartościom. A radość i harmonia zmieniły się w kajdany elementarnej moralności, której "każden" jeden śmiertelnik winien przestrzegać. Może to z wiekiem, może nie, ale towarzyszyła mi dziwna idea nieograniczoności i właściwie chciałem tak żyć. Niczym młody bóg. ba! A nawet byłem bogiem, zupełnie z tego sobie nie zdając sprawy, przynajmniej z ust tegoż młodzieńca to wynikało. Psychiczny jakiś, biedny człowiek. Zaproponował, ze będzie mi usługiwał, na co w zasadzie przystałem bez żadnych zupełnie oporów. Miałem też być jego nauczycielem, żeby go nauczać. Ażeby on mógł zrozumieć życie, świat, rzeczywistości by później bujać jak ten przebudzo
Czytaj więcej

Łódź, uniwersum, morze i metafora

-
Coraz więcej ludzi budzi się ze snu, zaczyna zauważać niesprawiedliwość społeczną i pojawia się w wściekłość. Zaczynają odróżniać sen od rzeczywistości, myślą, że są w stanie coś zmienić nad własną postawą. Nie zdają sobie sprawy, że widza tylko tyle drzwi, na ile ktoś im pozwala aby zobaczyli. Często pojawiająca się kpina otoczenia na wieść, iż wierzysz w cywilizację pozaziemską Illuminati nie jest tutaj przypadkowa. Są one daleko bardziej rozwiniętą formą życia na obcych przestrzeniach kosmicznych, jednakże mogących fizycznie oddziaływać na nasz świat, dzięki wysoko rozwiniętej inteligencji, a tym samym bardzo wysokim opanowaniu fizyki kwantowej. Poruszają się oni poprzez portale kwantowe, dzisiejsza nauka nie jest w stanie tego zjawiska wyjaśnić natomiast pracował nad tym w ostatnich latach swojego życia Albert Einstein w podstawach mechaniki kwantowej o polach kwantowych. Jest dzisiaj możliwe udowodnienie istnienia duszy, nawet tego dokonano, natomiast stało się w to sposób nie e
Czytaj więcej

Podróże międzywymiarowe

-
Kiedyś stary system dawał poczucie spełnienia i jednak ułudne, ale poczucie bezpieczeństwa. Jakieś jednak dawał, niestety nasza rzeczywistość jest może wbrew naszej woli, ale jednak jest fraktalna. Czyli jest częścią jakiejś większej całości, tego dowiedli naukowcy, niestety jest to niewielki ułamek tego, co jeszcze pozostało do odkrycia. Jest na pewno samopodobna, tzn. taka, której części są podobne do całości, lub nieskończenie złożone z nietrywialną strukturą w każdej skali. Moja teza, którą przytoczyłem, która zakłada, że istnieją inne światy, równie namacalne jak nasz i przeliczalne, choć możliwe, że w inny sposób, którego nie obejmują nasze zdolności poznawcze. Jest mi bardzo bliska. Ponieważ zakładałaby, że wcale nie głupio mówił Św. Tomasz: "Nie uwierzę, póki nie zobaczę". Zakładałaby może nawet, że sam Bóg w swej wszechmocy poddaje się jakimś prawom, do tej pory wszakże nie zbadanym.  I gdyby tak jeszcze można było podróżować bez ciała, zostawiając je w bezpiecznym
Czytaj więcej